For the people of Afghanistan, Iran, and Iraq who were never given a choice
| When the EARTH becomes a HUMAN BEING with a furrowed face and a wintry beard, when a CAVEMAN lives long enough to grow into UNCLE HAJI, the ancient sage who smokes dung from a rusty old pipe that once carried gas or oil to heat homes before it was blown up one night, when IRAN, IRAQ, and the LAND BY THE HINDU KUSH are respected again one day as the birthplaces of some of the most ancient civilizations on earth, the sun will rise with more light than before over lands still soaked in blood and tears – even though it's not easy, even for the sun, to dry thousands of years of blood and tears. Dr. Henrik Eger Translated by Zuhra Sahar, Kabul. | برای مردم افغانستان، ایران و عراق که هرگز انتخابی نداشته ان وقتی زمین- با چهره ی چروکیده و ریش زمستانی انسان می شود، وقتی یک مغاره نشین آنقدر زندگی می کند که به کاکا حاجی مبدل می شود، خردمند قدیمی که از لوله زنگ زده و کهنه دود می کند، همان لوله ای که قبل از انفجار شبی برای گرم ساختن خانه ها نفت می داد، وقتی روزی ایران، عراق و سرزمین هندوکش مانند زادگاه تمدن های باستانی روی زمین یکبار دیگر احترام شوند، آفتاب با درخشش بیشتر بالای سرزمین هایی که هنوز غرق خون و اشک اند طلوع خواهد کرد با وجودی که ساده نیست، خشکیدن خون و اشک هزار ساله حتی برای آفتاب. دکتر هنریک ایگر |
Photo of Amou Haji, 80, published by IRNA (the Islamic Republic News Agency), 2014.
This poem is copyrighted. If you are interested in publishing it or adapting it to music, film, etc., please contact the author.
